Starość nie radość, czyli...

Krótko i na temat =)

Figa w sierpniu skończy 11 lat, Do września ubiegłego roku
absolutnie nie odczuwałam tego, że mam w domu seniora. Na dworze hasała równo, biegała i była szczęśliwa, zaś w domu spała.

Pod koniec września zaczęły się problemy. co chwile kulała, coś się działo z łapami. Do tego doszły oczy. Została zbadana, dostaliśmy zalecenia aby zakupić suplement na stawy, do tego dostaliśmy kolejne krople i maści do oczu. Do tego zakaz roweru, hulajnogi dysków, czy agility, a także wszelkich skoków. Nie powiem, załamało mnie to.

Ale cóż, odstawiliśmy to. Zaczęliśmy brać aniflexi, najpierw 4 gramy, aktualnie 2 gramy, do tego zmieniłam psom karmę, i zajadają się one britem care medium lamb and rice. Kolejną zmianę było porcjowanie karmy, Figa dostaje codziennie określoną porcję suchej karmy. Zaprzestaję również z podawaniem puszek, aktualnie nie mamy już żadnych, zostały one zjedzone. Pojawiają się tez drobne problemy z pęcherzem plus problemy z głuchotą, czyt. wybiorcza głuchota :D

Aktywność

Większość rzeczy które robiliśmy do tej pory musieliśmy odrzucić. Pozostały nam treningi sztuczek, ale tych nieskocznych, oraz bieganie za piłką. Latem będziemy pływać z pomocą kapoka. Dogtrekking byc moze wchodzi w gre, ale w zaleznosci od ilosci km oraz terenu. I nie w sledach.

Co dalej?

Chyba nie mam innego wyboru, niż zaakceptować ten fakt, pomóc jej lżej przez to przejść i żyć dalej. Obecnie szukam kapoka, który pozwoli jej swobodnie pływać, żeby się szybko nie męczyła. Przy zimnej pogodzie, mrozie chodzi w ciepłej derce. A w domu dużo śpi, i niech sobie śpi :) Choć są momenty, gdy włącza się jej głupawka, i to nadal bardzo kocham. No i muszę ją odchudzić, jeszcze nie wiem jak, ale wiem że musi zrzucić conajmniej 2 kg ;)